fot. Obraz „Obrona Łomży 1920” autorstwa Leonarda Wintorowski (Winterowski). Obraz znajduje się w Katalogu Strat Wojennych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Źródło: http://dzielautracone.gov.pl/katalog-strat-wojennych/obiekt/?obid=62645

28 lipca minęło 95 lat od rozpoczęcia bohaterskiej obrony Łomży przed bolszewickim najazdem dowodzonym przez generała Michaiła Tuchaczewskiego. Wieczorem, 28 lipca, nastąpił pierwszy atak kawalerii sowieckiej na forty w Piątnicy. Do 2 sierpnia 1920 roku 700 żołnierzy zapasowego batalionu 33. pułku piechoty, dowodzonych przez kapitana Mariana Raganowicza i wspieranych przez bohaterskich mieszkańców Łomży, Piątnicy oraz innych okolicznych wsi, powstrzymywało 12 sowieckich dywizji przed dalszym pochodem Armii Czerwonej na zachód Europy. Po trwającej pięć dni obronie miasto padło praktycznie bez walki. Zdaniem wielu historyków to właśnie te pięć dni, na które udało się powstrzymać rozpędzone siły zachodniego frontu Armii Czerwonej, pozwoliły polskim dowódcom przygotować bitwę warszawską, zwaną dzisiaj Cudem nad Wisłą. Między 14 a 16 sierpnia 1920 r., w szeregu błyskotliwych, prowadzonych z różnych kierunków natarć przeważające siły sowieckie zostały rozbite. W ten sposób, pośrednio na przedpolu piątnickich fortów skończyły się marzenia Lenina o przeniesieniu płomienia rewolucji Europie.

Bez „Cudu nad Narwią” nie byłoby „Cudu na Wisłą” mawiał ponoć marszałek Józef Piłsudski.

Rzeczywiście – określenie cud pasuje do obrony Łomży w lipcu 1920 r., walk które toczyły się na terenie Gminy Piątnica.

Pamiętamy o bohaterach z lipca 1920 r.

Informację udostępniła: Agnieszka Filipkowska